زبرا

زبرا: گورخرماهی (Danio rerio) ماهی کوچک و آب شیرینی است که معمولاً در مناطق استوایی یافت می شود. اگرچه آنها بومی جنوب آسیا (نپال، هند و غیره) هستند، اما گورخرماهی از رایج ترین ماهی های آکواریومی است.

با توجه به زیستگاه، ماهی زبرا معمولاً در حوضچه‌های کم عمق، کانال‌ها و نهرها و غیره یافت می‌شود (آب‌های راکد یا کم جریان بین 18 تا 24 درجه سانتی‌گراد). آنها به عنوان موجودات همه چیزخوار، از طیف وسیعی از موجودات مانند حشرات، کرم ها و زئوپلانکتون ها و همچنین مواد گیاهی مختلف در محیط خود تغذیه می کنند.

اگرچه ماهی زبرا به‌عنوان منبع غذایی اهمیت اقتصادی ندارد، اما در مطالعات تحقیقاتی به عنوان سیستم‌های مدلی که از طریق آن محققان تلاش می‌کنند تا مبنای ژنتیکی و عصبی رفتار را درک کنند، اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده‌اند. به این ترتیب، آنها به ویژه در زیست شناسی رشد مهم هستند، زیست پزشکی و فیزیولوژی عصبی ارگانیسم های مدل هستند.

نام گورخرماهی از نوارهای رنگی گرفته شده که در هر طرف بدن آنها به صورت افقی کشیده شده است.

خصوصیات ماهی زبرا (ظاهر و مورفولوژی)

همانطور که قبلا ذکر شد، زبرا ماهی های کوچکی هستند که به طور متوسط طول آن حدود 6 سانتی متر است. علاوه بر بدن نسبتاً کشیده ای که به آنها شکل کلاسیک ماهی می دهد، زبرا دارای دهانی است که کمی به سمت بالا شکل می گیرد و سر آن از پشت فشرده شده است. آنها فاقد دندان های دهانی (روی آرواره هایشان) هستند، اما زبرا ها دندان هایی به قوس پنجم بازویی خود دارند که از یک لایه عاج، یک پوشش مینا و همچنین یک هسته پالپ تشکیل شده است.

ماهی زبرا همچنین دارای دو جفت زائده حسی پوست است که به نام هالتر شناخته می شوند. اینها عبارتند از هالترهای منقاری (بینی) که تا حاشیه قدامی مدار امتداد دارند و هالترهای بلند فک بالا در دو طرف دهان که به عنوان جوانه چشایی عمل می کنند و همچنین برای جستجوی غذا استفاده می شوند.

اگرچه زبرا ها عموماً به رنگ سفید نقره ای هستند، اما حدود 5 خط افقی (به رنگ آبی و دیگر رنگ ها) در دو طرف بدن خود دارند که تا باله دمی امتداد دارند. علاوه بر این، قسمت بالایی (پشتی) و قسمت شکم ممکن است به رنگ زرد کم رنگ به نظر برسند که باعث می شود برخی از زبرا ها طلایی تر به نظر برسند.

برخی از رنگدانه هایی که رنگ زبرا گورخری را به آن می بخشد عبارتند از:

ملانوفورهای آبی تیره – مسئول خطوط آبی هستند
ایریدوفورهای رنگین کمانی
زانتوفورهای طلا – رنگ زرد کم رنگ قسمت پشتی و شکمی ماهی را می دهد.

تفاوت بین زبرا گورخرماهی نر و ماده:

در حالی که گورخرماهی ماده از نظر اندازه بزرگتر با شکم گرد (سفید رنگ) است، گورخرماهی نر لاغرتر است و ظاهری طلایی روی شکم خود دارد.
نرها نیز ظاهری طلایی روی باله لگنی و شکمی خود دارند
زنان (بزرگسال) دارای پاپیلای تناسلی کوچکی هستند که در جلوی باله مقعدی قرار دارد

برخی دیگر از ویژگی های تشریحی گورخرماهی عبارتند از:

باله مقعدی راه راه با بین 10 تا 12 پرتو منشعب
یک باله پشتی نرم با بین 30 تا 32 پرتو منشعب

چرخه زندگی ماهی زبرا

به طور متوسط ماهی زبرا سه سال و نیم (3.5 سال) عمر می کند. با این حال، برخی از آنها تا 5.5 سال عمر می کنند. با بالا رفتن سن، نشان داده است که ظرفیت ورزش در حال کاهش مشابه پستانداران را نشان می دهد. این مورد در مورد عملکرد و آموزش پذیری ارگانیسم با افزایش سن نشان داده شده است.

در زیر برخی از مراحل اصلی چرخه زندگی زبرا آمده است:

• تخمک بارور نشده
• جنین
• مرحله لارو
• نوجوان
• بالغ

یک زبرا ماده می تواند در هر تخم ریزی چند صد تخم تولید کند. با توجه به اینکه تخمک ها برای لقاح خارجی رها می شوند، تولید این تعداد تخمک به بسیاری از فرزندان اجازه می دهد تا قبل از رسیدن به بزرگسالی در طول فرآیند رشد زنده بمانند، حتی با مرگ برخی از آنها در این فرآیند.

تخم‌ها با قطر حدود 0.7 میلی‌متر، روی یک بستر آزاد می‌شوند و در آنجا فعال می‌شوند و مراحل رشد را طی می‌کنند. اگرچه آنها غیرچسبنده هستند و تمایل دارند روی بسترهای آماده نشده آزاد شوند، اما نشان داده شده است که تخم های زبرا حتی در مواردی که توسط اسپرم نر بارور نمی شوند توسط آب فعال می شوند. تخم‌های بارور نشده فراتر از چند مرحله اول تقسیم رشد نمی‌کنند.

زیگوت ها پس از بارور شدن تخم ها تشکیل می شوند. این ممکن است بلافاصله با رها شدن تخمک ها (و بارور شدن) یا در یک دوره 72 ساعته رخ دهد. لقاح با تقسیم تخمک در مرحله شکاف دنبال می شود. ممکن است بین 40 دقیقه تا 2 ساعت طول بکشد.

در طول این مرحله، تقسیم سلولی ممکن است بین 16 تا 64 سلول ایجاد کند، زیرا جنین به فاز بعدی حرکت می کند. فاز برش که در آن تقسیم سلولی تجربه می شود، بلاستولا تولید می کند. این شکل جنین شبیه یک توپ توخالی است و حاوی لایه‌های سلولی زیادی است که حفره‌ای به نام بلاستوسل را احاطه کرده‌اند.

مرحله بعدی رشد به نام گاسترولاسیون شناخته می شود و منجر به تولید سه لایه جوانه و در نتیجه طرح بدن ارگانیسم می شود. در حالی که بلاستولاسیون بین 2 تا 5 ساعت پس از لقاح اتفاق می افتد، گاسترولاسیون بین 5 تا 10 ساعت پس از لقاح رخ می دهد.

به دنبال آن دو مرحله دیگر یعنی تقسیم بندی و مرحله حلق قبل از جوجه ریزی دنبال می شود. در این دو مرحله، ساختارهای ارگانیسم بیشتر رشد می کنند و سر و دم برجسته تر و قابل مشاهده تر می شوند. این امر فرزندان را برای جوجه کشی آماده می کند.

جوجه ریزی بین 48 تا 72 ساعت پس از لقاح اتفاق می افتد. با این حال، نشان داده شده است که این تا حد زیادی به ضخامت کوریون (که جنین در آن قرار دارد) و همچنین فعالیت عضلانی جنین بستگی دارد.

بسته به این عوامل، جوجه کشی برخی از جنین ها ممکن است به تاخیر بیفتد. پس از بیرون آمدن از تخم، طول لارو حدود 3 میلی متر است. لاروها با استفاده از سلول‌های ترشحی که در سطح سر آن قرار دارند، به سطوح سخت متصل می‌شوند و از آنجا با استفاده از مواد مغذی زرده رشد می‌کنند.

در یک دوره حدود 3 روزه، لارو تحت مورفوژنز قرار می گیرد که با توسعه ساختارهای آناتومیکی مختلف مشخص می شود. در اواخر مرحله لاروی (حدود 7 روز پس از لقاح) ارگانیسم قادر به شنا کردن، حرکت دادن فک ها و حتی تغذیه از مواد غذایی مختلف است.

در مرحله جوانی (بین 2 تا 10 هفتگی) ارگانیسم قادر به خوردن موجودات کوچک مانند کرم های کوچک و میگو است. بچه ماهی را می توان زمانی که در اواخر مرحله جوانی است و در حدود 10 هفتگی به بلوغ می رسد با ماهی بالغ نگهداری کرد. هنگامی که بالغ شدند، آماده تولید مثل می شوند و چرخه زندگی ادامه می یابد.

* اگرچه ماهی زبرا نر و ماده وجود دارد، اما همه آنها ابتدا به تخمدان تبدیل می شوند و چند هفته پس از جوجه ریزی به غدد جنسی نر تمایز می یابند.

* در زمان خواستگاری، زبرا نر از چند راهکار برای جذب ماده و هدایت او به محل تخم ریزی استفاده می کند. اینها ممکن است شامل استفاده از پوزه او برای تکان دادن او، شنا کردن در اطراف او با باله های بلند شده یا شنا به جلو و عقب بین ماده و محل تخم ریزی باشد.

در صورتی که ماده به سمت محل تخم ریزی حرکت کند، نر باله های پشتی و دمی خود را در اطراف خود پخش می کند تا منافذ تناسلی آنها در یک راستا قرار گیرند. به دنبال آن زن تخمک ها را آزاد می کند زیرا مرد سلول های اسپرم را آزاد می کند تا آنها را بارور کند.

پرورش زبرا

اساساً پرورش به جفت گیری و در نتیجه تولید فرزندان توسط موجودات داده شده اشاره دارد. با تبدیل شدن زبرا به مدل‌های مهمی برای مطالعات تحقیقاتی، پرورش این موجودات نیز به منظور مطالعه ویژگی‌های مختلف ارگانیسم در زمان رشد تا بزرگسالی حیاتی شده است.

اگرچه ممکن است ساده به نظر برسد، اما پرورش موفق زبرا فرآیند پیچیده ای است که تحت تأثیر مؤلفه هایی مانند عوامل غیرزیست محیط، معاشقه و جنبه های مختلف رفتاری از جمله موارد دیگر است. برای دستیابی به پرورش موفق، شرایط مسکن ایده آل ضروری است.

برخی از ویژگی های شرایط مسکن ایده آل عبارتند از:

• · فیلترهای مکانیکی که زباله های بزرگ را حذف می کنند
• · فیلترهای کربن فعال – حذف آلاینده ها و عناصر کوچک
• · فیلترهای بیولوژیکی – حذف زباله های آلی
• · واحد استریل کننده اشعه ماوراء بنفش
• · روشنایی 14 ساعته و چرخه تاریکی 10 ساعته – به ماهی اجازه می دهد در سپیده دم تولید مثل کند.
• · آب بین 23 تا 28 درجه سانتیگراد
• · pH بین 6.2 و 7.5 حفظ می شود

برای بین 5 تا 10 ماهی، یک مخزن 5 تا 10 گالن توصیه می شود. این اجازه می دهد تا فضای کافی برای اجتماعی بودن ماهی و نه چندان کوچک برای تهاجمی شدن وجود داشته باشد. تعداد نرها به تعداد یکسان با ماده ها نیز توصیه می شود.

اگرچه نشان داده شده است که زبرا به خصوص مقاوم است، اما پرورش مستلزم این است که آنها به خوبی تغذیه شوند تا سالم بمانند. در بیشتر موارد، غذاهای زنده مانند لارو میگوی آب نمک به جای غذاهای خریداری شده از فروشگاه حیوانات خانگی توصیه می شود. با این حال، خرده‌های زرده تخم‌مرغ پخته شده نیز غذای عالی برای ماهی است.

هنگامی که آماده جمع آوری تخم ها هستید، باید تیله ها را در ته مخزن شب قبل قرار دهید. این به جلوگیری از مصرف تخم مرغ ها توسط ماهی ها کمک می کند، زیرا آنها بین تیله ها قرار می گیرند. برای جمع‌آوری تخم‌ها، می‌توان از توری برای بیرون آوردن تیله‌ها یا آب صاف‌شده از صافی چای استفاده کرد. سپس تخم‌ها را می‌توان در یک ظرف (حدود 100 تخم در هر ظرف ) با یک پیپت برای تمیز کردن تخم‌ها (برای خارج کردن جنین مرده) نگهداری کرد. برای رشد بهینه، جنین باید در دمای بین 24 تا 29 درجه سانتیگراد نگهداری شود.